Στη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας την θρησκευτική και την πολιτική ηγεσία των υπόδουλων Ελλήνων ασκούσαν ο Πατριάρχης, οι Φαναριώτες και οι προεστοί ή δημογέροντες.
Περίληψη:
Δραστηριότητες:
Οι πηγές αφηγούνται
Τι είναι το «Ρωμαίικο»
«Ρωμαίικον.Στις ψυχές όλων των απλών Χριστιανών, που ήταν υποτελείς στο κράτος της Τουρκίας εδώ και τέσσερις αιώνες(αφότου δηλαδή κυριεύτηκε από τους Τούρκους η λεγόμενη Ευρωπαϊκή Τουρκία και έπειτα η ίδια η Κωνσταντινούπολη) διαφυλασσόταν η ιδέα και η ελπίδα της απελευθέρωσης και ανάκτησης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με το όνομα “ρωμαίικον”. Έλαβε την ονομασία αυτή από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες της Κωνσταντινούπολης, από τους οποίους ονομάστηκε και ολόκληρη η Βυζαντινή Αυτοκρατορία Ρωμαϊκό Κράτος ή και απλώς “Ρωμαίικον”», το οποίο ισοδυναμεί με τη λέξη ελευθερία για τους χριστιανούς υπόδουλους της Τουρκίας. Αυτή λοιπόν η ιδέα, “ρωμαίικον” έμεινε ριζωμένη στις καρδιές των χριστιανών Ελλήνων και ομοθρήσκων...»
Γεωργίου Γαζή, γραμματικού του Καραϊσκάκη(σχ.βιβλίο σελ.38)
Οι δημογέροντες
«Αλλά σε κάθε πόλη και χωριό, εκτός από την εξουσία του Αρχιερέα, υπήρχε και άλλη, καθαρά κοσμική, εκείνη των αποκαλούμενων Προεστών ή Δημογερόντων και στα τούρκικα Κοτσαμπάσηδων. Αυτοί σε άλλα μέρη προέρχονταν από τις ισχυρές οικογένειες, ενώ σε άλλα εκλέγονταν από τη συνέλευση των Χριστιανών. Συγκέντρωναν τους φόρους από τους ομόθρησκούς τους και τους παρέδιδαν στην εξουσία, είχαν μεγάλη δύναμη και λογοδοτούσαν στους Τούρκους. Οι Δημογέροντες κρατούσαν και ξεχωριστό ταμείο, το οποίο όμως ήταν συνήθως καταχρεωμένο».
Κ.Μ.Κούμα, Ιστορίαι των ανθρωπίνων πράξεων(σχ.βιβλίο σελ. 38)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια